- kojarzyć\ się
- kojarz|yć się
несов. 1. объединяться, соединяться, сочетаться;2. ассоциироваться, связываться; to mi się \kojarzyć\ sięy z... у меня это ассоциируется с...
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kojarzyć się – skojarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się, wiązać się, dawać nową jakość przez łączenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na obozie kojarzy się nowa para. Oni bardzo do siebie pasują, musimy ich skojarzyć. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kojarzyć — ndk VIb, kojarzyćrzę, kojarzyćrzysz, kojarzyćarz, kojarzyćył, kojarzyćrzony 1. «powodować połączenie, związek kogoś, czegoś; łączyć, zespalać, wiązać, jednoczyć» Kojarzyć pary. Kojarzyć kogoś w pary. ∆ zootechn. Kojarzyć zwierzęta «łączyć samca z … Słownik języka polskiego
kojarzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kojarzyćrzę, kojarzyćrzy, kojarzyćrzony {{/stl 8}}– skojarzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować łączenie się ludzi, np. w pary, tworzyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opasywać, obwiązywać siebie samego lub z kimś liną, sznurem itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiązać się liną. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skojarzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kojarzyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
kojarzenie — ↨ kojarzenie się n I rzecz. od kojarzyć (się) … Słownik języka polskiego
znać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znam, zna, znają, znany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć wiedzę, wyobrażenie, pojęcie o czymś, o kimś; wiedzieć, co jest czym lub kto jest kim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
asocjować — ndk IV, asocjowaćjuję, asocjowaćjujesz, asocjowaćjuj, asocjowaćował, asocjowaćowany książk. «kojarzyć, łączyć» Asocjować pojęcia. asocjować się «być asocjowanym» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
małżeństwo — n III, Ms. małżeństwowie; lm D. małżeństwoeństw 1. «związek prawny mężczyzny i kobiety mający na celu utworzenie rodziny» Małżeństwo z miłości, z rozsądku. Małżeństwo z człowiekiem kochanym, nie kochanym, bogatym, starszym itp. Kojarzyć… … Słownik języka polskiego